inschatten

Dutch

Etymology

From in + schatten

Pronunciation

  • (file)

Verb

inschatten

  1. to assess, to evaluate

Inflection

Inflection of inschatten (weak, separable)
infinitive inschatten
past singular schatte in
past participle ingeschat
infinitive inschatten
gerund inschatten n
verbal noun
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular schat inschatte ininschatinschatte
2nd person sing. (jij) schat inschatte ininschatinschatte
2nd person sing. (u) schat inschatte ininschatinschatte
2nd person sing. (gij) schat inschatte ininschatinschatte
3rd person singular schat inschatte ininschatinschatte
plural schatten inschatten ininschatteninschatten
subjunctive sing.1 schatte inschatte ininschatteinschatte
subjunctive plur.1 schatten inschatten ininschatteninschatten
imperative sing. schat in
imperative plur.1 schat in
participles inschattendingeschat
1) Archaic.

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.