inriguus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /inˈri.ɡu.us/, [ɪnˈrɪ.ɡʊ.ʊs]
Adjective
inriguus (feminine inrigua, neuter inriguum); first/second declension
- Alternative form of irriguus
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | inriguus | inrigua | inriguum | inriguī | inriguae | inrigua | |
Genitive | inriguī | inriguae | inriguī | inriguōrum | inriguārum | inriguōrum | |
Dative | inriguō | inriguae | inriguō | inriguīs | inriguīs | inriguīs | |
Accusative | inriguum | inriguam | inriguum | inriguōs | inriguās | inrigua | |
Ablative | inriguō | inriguā | inriguō | inriguīs | inriguīs | inriguīs | |
Vocative | inrigue | inrigua | inriguum | inriguī | inriguae | inrigua |
Related terms
References
- inriguus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- inriguus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.