inpertiens

Latin

Etymology

Present participle of inpertiō.

Participle

inpertiēns m, f, n (genitive inpertientis); third declension

  1. Alternative form of impertiēns

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative inpertiēns inpertiēns inpertientēs inpertientia
Genitive inpertientis inpertientis inpertientium inpertientium
Dative inpertientī inpertientī inpertientibus inpertientibus
Accusative inpertientem inpertiēns inpertientēs inpertientia
Ablative inpertientī inpertientī inpertientibus inpertientibus
Vocative inpertiēns inpertiēns inpertientēs inpertientia
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.