inimicatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of inimīcō

Participle

inimīcātus m (feminine inimīcāta, neuter inimīcātum); first/second declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative inimīcātus inimīcāta inimīcātum inimīcātī inimīcātae inimīcāta
Genitive inimīcātī inimīcātae inimīcātī inimīcātōrum inimīcātārum inimīcātōrum
Dative inimīcātō inimīcātae inimīcātō inimīcātīs inimīcātīs inimīcātīs
Accusative inimīcātum inimīcātam inimīcātum inimīcātōs inimīcātās inimīcāta
Ablative inimīcātō inimīcātā inimīcātō inimīcātīs inimīcātīs inimīcātīs
Vocative inimīcāte inimīcāta inimīcātum inimīcātī inimīcātae inimīcāta

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.