ingrediens

See also: ingrédiens

Latin

Etymology

Present participle of ingredior.

Participle

ingrediēns m, f, n (genitive ingredientis); third declension

  1. entering
  2. beginning
  3. proceeding

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative ingrediēns ingredientēs ingredientia
Genitive ingredientis ingredientium
Dative ingredientī ingredientibus
Accusative ingredientem ingrediēns ingredientēs ingredientia
Ablative ingredientī ingredientibus
Vocative ingrediēns ingredientēs ingredientia

Norwegian Bokmål

Etymology

From Latin ingrediens, present particlple of ingredi.

Noun

ingrediens m (definite singular ingrediensen, indefinite plural ingredienser, definite plural ingrediensene)

  1. an ingredient

References


Norwegian Nynorsk

Etymology

From Latin ingrediens, present participle of ingredi.

Noun

ingrediens m (definite singular ingrediensen, indefinite plural ingrediensar, definite plural ingrediensane)

  1. an ingredient

References


Swedish

Etymology

From Latin ingredi.

Noun

ingrediens c

  1. ingredient

Declension

Declension of ingrediens 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative ingrediens ingrediensen ingredienser ingredienserna
Genitive ingrediens ingrediensens ingrediensers ingrediensernas
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.