informis

Catalan

Verb

informis

  1. second-person singular present subjunctive form of informar

Esperanto

Verb

informis

  1. past of informi

Ido

Verb

informis

  1. past of informar

Latin

Etymology

From in- + fōrma + -is.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /inˈfoːr.mis/, [ĩːˈfoːr.mɪs]

Adjective

īnfōrmis (neuter īnfōrme); third declension

  1. formless, shapeless
  2. deformed
  3. hideous, ugly

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative īnfōrmis īnfōrme īnfōrmēs īnfōrmia
Genitive īnfōrmis īnfōrmis īnfōrmium īnfōrmium
Dative īnfōrmī īnfōrmī īnfōrmibus īnfōrmibus
Accusative īnfōrmem īnfōrme īnfōrmēs, īnfōrmīs īnfōrmia
Ablative īnfōrmī īnfōrmī īnfōrmibus īnfōrmibus
Vocative īnfōrmis īnfōrme īnfōrmēs īnfōrmia

Descendants

References

  • informis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • informis in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • informis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.