indító

See also: indito

Hungarian

Etymology

indít +

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈindiːtoː]
  • Hyphenation: in‧dí‧tó

Adjective

indító (not comparable)

  1. starting

Noun

indító (plural indítók)

  1. starter, launcher

Declension

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative indító indítók
accusative indítót indítókat
dative indítónak indítóknak
instrumental indítóval indítókkal
causal-final indítóért indítókért
translative indítóvá indítókká
terminative indítóig indítókig
essive-formal indítóként indítókként
essive-modal
inessive indítóban indítókban
superessive indítón indítókon
adessive indítónál indítóknál
illative indítóba indítókba
sublative indítóra indítókra
allative indítóhoz indítókhoz
elative indítóból indítókból
delative indítóról indítókról
ablative indítótól indítóktól
Possessive forms of indító
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. indítóm indítóim
2nd person sing. indítód indítóid
3rd person sing. indítója indítói
1st person plural indítónk indítóink
2nd person plural indítótok indítóitok
3rd person plural indítójuk indítóik

Verb

indító

  1. present participle of indít
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.