indulgi

Esperanto

Pronunciation
  • IPA(key): /inˈdulɡi/
  • Hyphenation: in‧dul‧gi

Verb

indulgi (present indulgas, past indulgis, future indulgos, conditional indulgus, volitive indulgu)

  1. (transitive) to indulge
  2. (intransitive) to relent, to spare
  3. (transitive) to be lenient with

Conjugation
Conjugation of indulgi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense indulgas indulgis indulgos
active participle indulganta indulgantaj indulginta indulgintaj indulgonta indulgontaj
acc. indulgantan indulgantajn indulgintan indulgintajn indulgontan indulgontajn
passive participle indulgata indulgataj indulgita indulgitaj indulgota indulgotaj
acc. indulgatan indulgatajn indulgitan indulgitajn indulgotan indulgotajn
nominal active participle indulganto indulgantoj indulginto indulgintoj indulgonto indulgontoj
acc. indulganton indulgantojn indulginton indulgintojn indulgonton indulgontojn
nominal passive participle indulgato indulgatoj indulgito indulgitoj indulgoto indulgotoj
acc. indulgaton indulgatojn indulgiton indulgitojn indulgoton indulgotojn
adverbial active participle indulgante indulginte indulgonte
adverbial passive participle indulgate indulgite indulgote
infinitive indulgi imperative indulgu conditional indulgus

Ido

Noun

indulgi

  1. plural of indulgo

Italian

Verb

indulgi

  1. second-person singular present indicative of indulgere
  2. second-person singular imperative of indulgere
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.