inditus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of indō.

Participle

inditus m (feminine indita, neuter inditum); first/second declension

  1. inserted, instilled, introduced

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative inditus indita inditum inditī inditae indita
Genitive inditī inditae inditī inditōrum inditārum inditōrum
Dative inditō inditae inditō inditīs inditīs inditīs
Accusative inditum inditam inditum inditōs inditās indita
Ablative inditō inditā inditō inditīs inditīs inditīs
Vocative indite indita inditum inditī inditae indita

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.