indignandus
Latin
Etymology
Future passive participle of indignor
Participle
indignandus m (feminine indignanda, neuter indignandum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | indignandus | indignanda | indignandum | indignandī | indignandae | indignanda | |
Genitive | indignandī | indignandae | indignandī | indignandōrum | indignandārum | indignandōrum | |
Dative | indignandō | indignandae | indignandō | indignandīs | indignandīs | indignandīs | |
Accusative | indignandum | indignandam | indignandum | indignandōs | indignandās | indignanda | |
Ablative | indignandō | indignandā | indignandō | indignandīs | indignandīs | indignandīs | |
Vocative | indignande | indignanda | indignandum | indignandī | indignandae | indignanda |
References
- indignandus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- indignandus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.