indigens

English

Noun

indigens

  1. plural of indigen

Anagrams


Latin

Etymology

Present participle of indigeō.

Pronunciation

Participle

indigēns m, f, n (genitive indigentis); third declension

  1. needing, wanting, requiring, desiring, lacking

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative indigēns indigēns indigentēs indigentia
Genitive indigentis indigentis indigentium indigentium
Dative indigentī indigentī indigentibus indigentibus
Accusative indigentem indigēns indigentēs indigentia
Ablative indigentī indigentī indigentibus indigentibus
Vocative indigēns indigēns indigentēs indigentia

Descendants

References

  • indigens in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • indigens in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • indigens in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.