indago

See also: indagó and indagò

Italian

Verb

indago

  1. first-person singular present indicative of indagare

Anagrams


Latin

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /inˈdaː.ɡoː/, [ɪnˈdaː.ɡoː]

Etymology 1

From indu- + agō.

Verb

indāgō (present infinitive indāgāre, perfect active indāgāvī, supine indāgātum); first conjugation

  1. I track, trace, hunt by tracking.
  2. I explore, investigate, hunt for.
Inflection
   Conjugation of indago (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present indāgō indāgās indāgat indāgāmus indāgātis indāgant
imperfect indāgābam indāgābās indāgābat indāgābāmus indāgābātis indāgābant
future indāgābō indāgābis indāgābit indāgābimus indāgābitis indāgābunt
perfect indāgāvī indāgāvistī indāgāvit indāgāvimus indāgāvistis indāgāvērunt, indāgāvēre
pluperfect indāgāveram indāgāverās indāgāverat indāgāverāmus indāgāverātis indāgāverant
future perfect indāgāverō indāgāveris indāgāverit indāgāverimus indāgāveritis indāgāverint
passive present indāgor indāgāris, indāgāre indāgātur indāgāmur indāgāminī indāgantur
imperfect indāgābar indāgābāris, indāgābāre indāgābātur indāgābāmur indāgābāminī indāgābantur
future indāgābor indāgāberis, indāgābere indāgābitur indāgābimur indāgābiminī indāgābuntur
perfect indāgātus + present active indicative of sum
pluperfect indāgātus + imperfect active indicative of sum
future perfect indāgātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present indāgem indāgēs indāget indāgēmus indāgētis indāgent
imperfect indāgārem indāgārēs indāgāret indāgārēmus indāgārētis indāgārent
perfect indāgāverim indāgāverīs indāgāverit indāgāverimus indāgāveritis indāgāverint
pluperfect indāgāvissem indāgāvissēs indāgāvisset indāgāvissēmus indāgāvissētis indāgāvissent
passive present indāger indāgēris, indāgēre indāgētur indāgēmur indāgēminī indāgentur
imperfect indāgārer indāgārēris, indāgārēre indāgārētur indāgārēmur indāgārēminī indāgārentur
perfect indāgātus + present active subjunctive of sum
pluperfect indāgātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present indāgā indāgāte
future indāgātō indāgātō indāgātōte indāgantō
passive present indāgāre indāgāminī
future indāgātor indāgātor indāgantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives indāgāre indāgāvisse indāgātūrus esse indāgārī, indāgārier1 indāgātus esse indāgātum īrī
participles indāgāns indāgātūrus indāgātus indāgandus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
indāgāre indāgandī indāgandō indāgandum indāgātum indāgātū

1The present passive infinitive in -ier is a rare poetic form which is attested for this verb.

Derived terms

Descendants

Etymology 2

Noun

indāgō f (genitive indāginis); third declension

  1. an encircling, enclosing of wild animals using nets
  2. a surrounding of enemies
  3. an investigation, examining
Inflection

Third declension.

Case Singular Plural
Nominative indāgō indāginēs
Genitive indāginis indāginum
Dative indāginī indāginibus
Accusative indāginem indāginēs
Ablative indāgine indāginibus
Vocative indāgō indāginēs
Synonyms

References

  • indago in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • indago in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • indago in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
  • indago in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • to give the etymological explanation of words: nomina enodare or verborum origines quaerere, indagare
  • indago in Harry Thurston Peck, editor (1898) Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers

Portuguese

Verb

indago

  1. first-person singular present indicative of indagar

Spanish

Verb

indago

  1. First-person singular (yo) present indicative form of indagar.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.