incredulitas

Latin

Etymology

From incredulus + -tās.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /in.kreːˈdu.li.taːs/, [ɪŋ.kreːˈdʊ.lɪ.taːs]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /in.kreˈdu.li.tas/, [iŋ.kreˈduː.li.tas]

Noun

incrēdulitās f (genitive incrēdulitātis); third declension

  1. disbelief, incredulity
  2. unbelief (religious)

Inflection

Third declension.

Case Singular Plural
Nominative incrēdulitās incrēdulitātēs
Genitive incrēdulitātis incrēdulitātum
Dative incrēdulitātī incrēdulitātibus
Accusative incrēdulitātem incrēdulitātēs
Ablative incrēdulitāte incrēdulitātibus
Vocative incrēdulitās incrēdulitātēs

Descendants

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.