incidens

Latin

Etymology 1

Present active participle of incidō ([I] fall upon).

Participle

incidēns m, f, n (genitive incidentis); third declension

  1. falling upon
Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative incidēns incidēns incidentēs incidentia
Genitive incidentis incidentis incidentium incidentium
Dative incidentī incidentī incidentibus incidentibus
Accusative incidentem incidēns incidentēs, incidentīs incidentia
Ablative incidente, incidentī1 incidente, incidentī1 incidentibus incidentibus
Vocative incidēns incidēns incidentēs incidentia

1When used purely as an adjective.

Etymology 2

Present active participle of incīdō ([I] cut up; dissect; carve).

Participle

incīdēns m, f, n (genitive incīdentis); third declension

  1. cutting up, hewing open; dissecting
  2. making by cutting
  3. carving, engraving
Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative incīdēns incīdēns incīdentēs incīdentia
Genitive incīdentis incīdentis incīdentium incīdentium
Dative incīdentī incīdentī incīdentibus incīdentibus
Accusative incīdentem incīdēns incīdentēs, incīdentīs incīdentia
Ablative incīdente, incīdentī1 incīdente, incīdentī1 incīdentibus incīdentibus
Vocative incīdēns incīdēns incīdentēs incīdentia

1When used purely as an adjective.

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.