incenatus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /in.keːˈnaː.tus/, [ɪŋ.keːˈnaː.tʊs]
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | incēnātus | incēnāta | incēnātum | incēnātī | incēnātae | incēnāta | |
Genitive | incēnātī | incēnātae | incēnātī | incēnātōrum | incēnātārum | incēnātōrum | |
Dative | incēnātō | incēnātae | incēnātō | incēnātīs | incēnātīs | incēnātīs | |
Accusative | incēnātum | incēnātam | incēnātum | incēnātōs | incēnātās | incēnāta | |
Ablative | incēnātō | incēnātā | incēnātō | incēnātīs | incēnātīs | incēnātīs | |
Vocative | incēnāte | incēnāta | incēnātum | incēnātī | incēnātae | incēnāta |
References
- incenatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- incenatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.