impartiens

Latin

Etymology

Present participle of impartiō.

Participle

impartiēns m, f, n (genitive impartientis); third declension

  1. Alternative form of impertiens

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative impartiēns impartiēns impartientēs impartientia
Genitive impartientis impartientis impartientium impartientium
Dative impartientī impartientī impartientibus impartientibus
Accusative impartientem impartiēns impartientēs, impartientīs impartientia
Ablative impartiente, impartientī1 impartiente, impartientī1 impartientibus impartientibus
Vocative impartiēns impartiēns impartientēs impartientia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.