immunitas

Latin

Noun

immūnitās f (genitive immūnitātis); third declension

  1. freedom or exemption from taxes or public service
  2. immunity

Declension

Third declension.

Case Singular Plural
Nominative immūnitās immūnitātēs
Genitive immūnitātis immūnitātum
Dative immūnitātī immūnitātibus
Accusative immūnitātem immūnitātēs
Ablative immūnitāte immūnitātibus
Vocative immūnitās immūnitātēs

Descendants

References

  • immunitas in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • immunitas in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • immunitas in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
  • immunitas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • to enjoy absolute immunity: immunitatem omnium rerum habere
    • prerogative, privilege: ius praecipuum, beneficium, donum, also immunitas c. Gen.
  • immunitas in William Smith et al., editor (1890) A Dictionary of Greek and Roman Antiquities, London: William Wayte. G. E. Marindin
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.