immortalitas

Latin

Etymology

From immortālis + -tās.

Noun

immortālitās f (genitive immortālitātis); third declension

  1. immortality
  2. divinity

Inflection

Third declension.

Case Singular Plural
Nominative immortālitās immortālitātēs
Genitive immortālitātis immortālitātum
Dative immortālitātī immortālitātibus
Accusative immortālitātem immortālitātēs
Ablative immortālitāte immortālitātibus
Vocative immortālitās immortālitātēs

Descendants

References

  • immortalitas in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • immortalitas in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • immortalitas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • to attain eternal renown: immortalitatem consequi, adipisci, sibi parere
    • to immortalise one's name: memoriam nominis sui immortalitati tradere, mandare, commendare
    • to quote an argument in favour of immortality: argumentum immortalitatis afferre (not pro)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.