ihtiyaç

Turkish

Etymology

From Arabic اِحْتِيَاج‎ (iḥtiyāj).

Pronunciation
  • IPA(key): /ihtiˈjat͡ʃ/
  • Hyphenation: ih‧ti‧yaç

Noun

ihtiyaç (definite accusative ihtiyacı, plural ihtiyaçlar)

  1. need
    Kardeşinin yardımına ihtiyacım yok.
    I don't need your brother's help.
    Daha iyi bir sözlüğe ihtiyacınız var mı?
    Do you need a better dictionary?

Declension
Inflection
Nominative ihtiyaç
Definite accusative ihtiyacı
Singular Plural
Nominative ihtiyaç ihtiyaçlar
Definite accusative ihtiyacı ihtiyaçları
Dative ihtiyaca ihtiyaçlara
Locative ihtiyaçta ihtiyaçlarda
Ablative ihtiyaçtan ihtiyaçlardan
Genitive ihtiyacın ihtiyaçların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular ihtiyacım ihtiyaçlarım
2nd singular ihtiyacın ihtiyaçların
3rd singular ihtiyacı ihtiyaçları
1st plural ihtiyacımız ihtiyaçlarımız
2nd plural ihtiyacınız ihtiyaçlarınız
3rd plural ihtiyaçları ihtiyaçları

Derived terms
  • ihtiyaçla
  • ihtiyaçlı
  • ihtiyaçsa
  • ihtiyaçsız
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.