iffet

See also: İffet

Turkish

Etymology

From Arabic عِفَّة (ʿiffa)

Pronunciation

  • IPA(key): [iffet]
  • Hyphenation: if‧fet

Noun

iffet (definite accusative iffeti, plural iffetler)

  1. decency
  2. chastity; abstinence from sexual activity considered immoral or objectionable

Declension

Inflection
Nominative iffet
Definite accusative iffeti
Singular Plural
Nominative iffet iffetler
Definite accusative iffeti iffetleri
Dative iffete iffetlere
Locative iffette iffetlerde
Ablative iffetten iffetlerden
Genitive iffetin iffetlerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular iffetim iffetlerim
2nd singular iffetin iffetlerin
3rd singular iffeti iffetleri
1st plural iffetimiz iffetlerimiz
2nd plural iffetiniz iffetleriniz
3rd plural iffetleri iffetleri
Predicative forms
Singular Plural
1st singular iffetim iffetlerim
2nd singular iffetsin iffetlersin
3rd singular iffet
iffettir
iffetler
iffetlerdir
1st plural iffetiz iffetleriz
2nd plural iffetsiniz iffetlersiniz
3rd plural iffetler iffetlerdir
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.