iactabundus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /jak.taːˈbun.dus/, [jak.taːˈbʊn.dʊs]
Adjective
iactābundus (feminine iactābunda, neuter iactābundum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | iactābundus | iactābunda | iactābundum | iactābundī | iactābundae | iactābunda | |
Genitive | iactābundī | iactābundae | iactābundī | iactābundōrum | iactābundārum | iactābundōrum | |
Dative | iactābundō | iactābundō | iactābundīs | ||||
Accusative | iactābundum | iactābundam | iactābundum | iactābundōs | iactābundās | iactābunda | |
Ablative | iactābundō | iactābundā | iactābundō | iactābundīs | |||
Vocative | iactābunde | iactābunda | iactābundum | iactābundī | iactābundae | iactābunda |
References
- iactabundus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.