iactabundus

Latin

Etymology

iactō (toss; boast) + -bundus

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /jak.taːˈbun.dus/, [jak.taːˈbʊn.dʊs]

Adjective

iactābundus (feminine iactābunda, neuter iactābundum); first/second declension

  1. (post-classical) agitated
  2. (post-classical) stormy
  3. (post-classical) boasting, vaunting

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative iactābundus iactābunda iactābundum iactābundī iactābundae iactābunda
Genitive iactābundī iactābundae iactābundī iactābundōrum iactābundārum iactābundōrum
Dative iactābundō iactābundō iactābundīs
Accusative iactābundum iactābundam iactābundum iactābundōs iactābundās iactābunda
Ablative iactābundō iactābundā iactābundō iactābundīs
Vocative iactābunde iactābunda iactābundum iactābundī iactābundae iactābunda

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.