işkence

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اشكنجه‎ (işkence), from Old Anatolian Turkish [script needed] (şikence, “press”), [script needed] (işkenci, “pain, trouble”), from Persian شکنجه‎ (šekanje, “torment; torture”), اشکنجه‎ (eškanje).

Pronunciation
  • IPA(key): [iʃkəndʒɛ]

Noun

işkence (definite accusative işkenceyi, plural işkenceler)

  1. torture
  2. (woodworking) An equipment to squeeze two parts of wood together.[1]

Declension
Inflection
Nominative işkence
Definite accusative işkenceyi
Singular Plural
Nominative işkence işkenceler
Definite accusative işkenceyi işkenceleri
Dative işkenceye işkencelere
Locative işkencede işkencelerde
Ablative işkenceden işkencelerden
Genitive işkencenin işkencelerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular işkencem işkencelerim
2nd singular işkencen işkencelerin
3rd singular işkencesi işkenceleri
1st plural işkencemiz işkencelerimiz
2nd plural işkenceniz işkenceleriniz
3rd plural işkenceleri işkenceleri

Synonyms

References
  1. “Kanca Marangoz İşkencesi / Standart Model - Ağaç Saplı 200 cm.”, in (Please provide the title of the work)‎ (in Turkish), e-hırdavat.com, accessed 2012-12-01
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.