hurmaaminen

Finnish

Etymology

hurmata + -minen

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈhurmɑːminen/, [ˈhurmɑːmine̞n]
  • Hyphenation: hur‧maa‧mi‧nen

Noun

hurmaaminen

  1. charming (the act of charming)

Declension

Inflection of hurmaaminen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative hurmaaminen hurmaamiset
genitive hurmaamisen hurmaamisten
hurmaamisien
partitive hurmaamista hurmaamisia
illative hurmaamiseen hurmaamisiin
singular plural
nominative hurmaaminen hurmaamiset
accusative nom. hurmaaminen hurmaamiset
gen. hurmaamisen
genitive hurmaamisen hurmaamisten
hurmaamisien
partitive hurmaamista hurmaamisia
inessive hurmaamisessa hurmaamisissa
elative hurmaamisesta hurmaamisista
illative hurmaamiseen hurmaamisiin
adessive hurmaamisella hurmaamisilla
ablative hurmaamiselta hurmaamisilta
allative hurmaamiselle hurmaamisille
essive hurmaamisena hurmaamisina
translative hurmaamiseksi hurmaamisiksi
instructive hurmaamisin
abessive hurmaamisetta hurmaamisitta
comitative hurmaamisineen

Verb

hurmaaminen

  1. Fourth infinitive of hurmata.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.