huikea

Finnish

Etymology

From Proto-Finnic *huikeda. Related to Ingrian huikia, Karelian huikie (“shameful”) and Veps huiged (“indecent, shameful”).

Adjective

huikea (comparative huikeampi, superlative huikein)

  1. very large; immense, enormous, huge, whopping, incomparable
  2. tremendous, breathtaking, amazing, staggering, unbelievable

Declension
Inflection of huikea (Kotus type 15/korkea, no gradation)
nominative huikea huikeat
genitive huikean huikeiden
huikeitten
partitive huikeaa
huikeata		 huikeita
illative huikeaan huikeisiin
huikeihin
singular plural
nominative huikea huikeat
accusative nom. huikea huikeat
gen. huikean
genitive huikean huikeiden
huikeitten
huikeainrare
partitive huikeaa
huikeata		 huikeita
inessive huikeassa huikeissa
elative huikeasta huikeista
illative huikeaan huikeisiin
huikeihin
adessive huikealla huikeilla
ablative huikealta huikeilta
allative huikealle huikeille
essive huikeana huikeina
translative huikeaksi huikeiksi
instructive — huikein
abessive huikeatta huikeitta
comitative — huikeine

Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.