hirnuminen

Finnish

Etymology

hirnua + -minen

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈhirnuminen/, [ˈhirnumine̞n]
  • Hyphenation: hir‧nu‧mi‧nen

Noun

hirnuminen

  1. neighing

Declension

Inflection of hirnuminen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative hirnuminen hirnumiset
genitive hirnumisen hirnumisten
hirnumisien
partitive hirnumista hirnumisia
illative hirnumiseen hirnumisiin
singular plural
nominative hirnuminen hirnumiset
accusative nom. hirnuminen hirnumiset
gen. hirnumisen
genitive hirnumisen hirnumisten
hirnumisien
partitive hirnumista hirnumisia
inessive hirnumisessa hirnumisissa
elative hirnumisesta hirnumisista
illative hirnumiseen hirnumisiin
adessive hirnumisella hirnumisilla
ablative hirnumiselta hirnumisilta
allative hirnumiselle hirnumisille
essive hirnumisena hirnumisina
translative hirnumiseksi hirnumisiksi
instructive hirnumisin
abessive hirnumisetta hirnumisitta
comitative hirnumisineen

Verb

hirnuminen

  1. Fourth infinitive of hirnua.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.