hinnibundus

Latin

Etymology

hinniō (neigh, whinny) + -bundus

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /hin.niˈbun.dus/, [hɪn.nɪˈbʊn.dʊs]

Adjective

hinnibundus (feminine hinnibunda, neuter hinnibundum); first/second declension

  1. neighing
  2. constantly neighing

Declension

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative hinnibundus hinnibunda hinnibundum hinnibundī hinnibundae hinnibunda
Genitive hinnibundī hinnibundae hinnibundī hinnibundōrum hinnibundārum hinnibundōrum
Dative hinnibundō hinnibundae hinnibundō hinnibundīs hinnibundīs hinnibundīs
Accusative hinnibundum hinnibundam hinnibundum hinnibundōs hinnibundās hinnibunda
Ablative hinnibundō hinnibundā hinnibundō hinnibundīs hinnibundīs hinnibundīs
Vocative hinnibunde hinnibunda hinnibundum hinnibundī hinnibundae hinnibunda

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.