havahtuminen

Finnish

Etymology

havahtua + -minen

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈhɑʋɑhtuminen/, [ˈhɑʋɑxt̪uˌmine̞n]
  • Hyphenation: ha‧vah‧tu‧mi‧nen

Noun

havahtuminen

  1. being startled

Declension

Inflection of havahtuminen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative havahtuminen havahtumiset
genitive havahtumisen havahtumisten
havahtumisien
partitive havahtumista havahtumisia
illative havahtumiseen havahtumisiin
singular plural
nominative havahtuminen havahtumiset
accusative nom. havahtuminen havahtumiset
gen. havahtumisen
genitive havahtumisen havahtumisten
havahtumisien
partitive havahtumista havahtumisia
inessive havahtumisessa havahtumisissa
elative havahtumisesta havahtumisista
illative havahtumiseen havahtumisiin
adessive havahtumisella havahtumisilla
ablative havahtumiselta havahtumisilta
allative havahtumiselle havahtumisille
essive havahtumisena havahtumisina
translative havahtumiseksi havahtumisiksi
instructive havahtumisin
abessive havahtumisetta havahtumisitta
comitative havahtumisineen

Verb

havahtuminen

  1. Fourth infinitive of havahtua in nominative singular.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.