hamiformis

Latin

Etymology

First attested in an index in 1651 and in running text in 1806; formed as hāmus (hook) + fōrma (shape).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /haː.miˈfoːr.mis/, [haː.mɪˈfoːr.mɪs]

Adjective

hāmifōrmis (neuter hāmifōrme); third declension

  1. (New Latin) hook-shaped, hamiform
    • 1651, Marco Aurelio Severino, Vipera Pythia, “Index Rerum”, I
      Icon dentis hamiformis. 348.
    • 1806, Annales du Muséum d’Histoire Naturelle IX, page 267
      Appendix in singulâ valvâ simplex, inter alas eidem carinæ suprà adnata, infrà libera et à carinâ discedens, complanata septi æmula, sed valvâ angustior (undè loculi non omninò distincti), incurvata hamiformis basi bidentata dentibus latere exteriore seminiferis.

Declension

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative hāmifōrmis hāmifōrme hāmifōrmēs hāmifōrmia
Genitive hāmifōrmis hāmifōrmis hāmifōrmium hāmifōrmium
Dative hāmifōrmī hāmifōrmī hāmifōrmibus hāmifōrmibus
Accusative hāmifōrmem hāmifōrme hāmifōrmēs, hāmifōrmīs hāmifōrmia
Ablative hāmifōrmī hāmifōrmī hāmifōrmibus hāmifōrmibus
Vocative hāmifōrmis hāmifōrme hāmifōrmēs hāmifōrmia

Descendants

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.