haltioitunut

Finnish

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈhɑltioi̯tunut/, [ˈhɑlt̪io̞i̯t̪unut̪]
  • Hyphenation: hal‧ti‧oi‧tu‧nut

Adjective

haltioitunut (comparative haltioituneempi, superlative haltioitunein)

  1. ecstatic, delirious, entranced, spellbound

Declension

Inflection of haltioitunut (Kotus type 47/kuollut, no gradation)
nominative haltioitunut haltioituneet
genitive haltioituneen haltioituneiden
haltioituneitten
partitive haltioitunutta haltioituneita
illative haltioituneeseen haltioituneisiin
haltioituneihin
singular plural
nominative haltioitunut haltioituneet
accusative nom. haltioitunut haltioituneet
gen. haltioituneen
genitive haltioituneen haltioituneiden
haltioituneitten
partitive haltioitunutta haltioituneita
inessive haltioituneessa haltioituneissa
elative haltioituneesta haltioituneista
illative haltioituneeseen haltioituneisiin
haltioituneihin
adessive haltioituneella haltioituneilla
ablative haltioituneelta haltioituneilta
allative haltioituneelle haltioituneille
essive haltioituneena haltioituneina
translative haltioituneeksi haltioituneiksi
instructive haltioitunein
abessive haltioituneetta haltioituneitta
comitative haltioituneine

Verb

haltioitunut

  1. Past active participle of haltioitua.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.