habitaturus

Latin

Etymology

Future active participle of habitō.

Participle

habitātūrus m (feminine habitātūra, neuter habitātūrum); first/second declension

  1. about to inhabit or dwell

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative habitātūrus habitātūra habitātūrum habitātūrī habitātūrae habitātūra
Genitive habitātūrī habitātūrae habitātūrī habitātūrōrum habitātūrārum habitātūrōrum
Dative habitātūrō habitātūrae habitātūrō habitātūrīs habitātūrīs habitātūrīs
Accusative habitātūrum habitātūram habitātūrum habitātūrōs habitātūrās habitātūra
Ablative habitātūrō habitātūrā habitātūrō habitātūrīs habitātūrīs habitātūrīs
Vocative habitātūre habitātūra habitātūrum habitātūrī habitātūrae habitātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.