gwizdać

Polish

Etymology

From Proto-Slavic, from Proto-Indo-European *sweysd- (“to hiss”)

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɡvʲiz.dat͡ɕ/
  • Audio(file)

Verb

gwizdać impf (perfective gwizdnąć)

  1. to whistle (to produce a whistling sound)

Conjugation
Conjugation of gwizdać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive gwizdać
present tense 1st gwiżdżę gwiżdżemy
2nd gwiżdżesz gwiżdżecie
3rd gwiżdże gwiżdżą
past tense 1st gwizdałem gwizdałam gwizdaliśmy gwizdałyśmy
2nd gwizdałeś gwizdałaś gwizdaliście gwizdałyście
3rd gwizdał gwizdała gwizdało gwizdali gwizdały
future tense 1st będę gwizdał1 będę gwizdała1 będziemy gwizdali1 będziemy gwizdały1
2nd będziesz gwizdał1 będziesz gwizdała1 będziecie gwizdali1 będziecie gwizdały1
3rd będzie gwizdał1 będzie gwizdała1 będzie gwizdało1 będą gwizdali1 będą gwizdały1
conditional 1st gwizdałbym gwizdałabym gwizdalibyśmy gwizdałybyśmy
2nd gwizdałbyś gwizdałabyś gwizdalibyście gwizdałybyście
3rd gwizdałby gwizdałaby gwizdałoby gwizdaliby gwizdałyby
imperative 1st — gwiżdżmy
2nd gwiżdż gwiżdżcie
3rd niech gwiżdże niech gwiżdżą
active adjectival participle gwiżdżący gwiżdżąca gwiżdżące gwiżdżący gwiżdżące
contemporary adverbial participle gwiżdżąc
impersonal past gwizdano
verbal noun gwizdanie
1 or: będę gwizdać, będziesz gwizdać etc.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.