guglać

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɡuɡ.lat͡ɕ/

Verb

guglać impf

  1. (rare) to google

Conjugation
Conjugation of guglać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive guglać
present tense 1st guglam guglamy
2nd guglasz guglacie
3rd gugla guglają
past tense 1st guglałem guglałam guglaliśmy guglałyśmy
2nd guglałeś guglałaś guglaliście guglałyście
3rd guglał guglała guglało guglali guglały
future tense 1st będę guglał1 będę guglała1 będziemy guglali1 będziemy guglały1
2nd będziesz guglał1 będziesz guglała1 będziecie guglali1 będziecie guglały1
3rd będzie guglał1 będzie guglała1 będzie guglało1 będą guglali1 będą guglały1
conditional 1st guglałbym guglałabym guglalibyśmy guglałybyśmy
2nd guglałbyś guglałabyś guglalibyście guglałybyście
3rd guglałby guglałaby guglałoby guglaliby guglałyby
imperative 1st — guglajmy
2nd guglaj guglajcie
3rd niech gugla niech guglają
active adjectival participle guglający guglająca guglające guglający guglające
contemporary adverbial participle guglając
impersonal past guglano
verbal noun guglanie
1 or: będę guglać, będziesz guglać etc.

Synonyms

References

Bartek Chaciński, Wyczesany słownik najmłodszej polszczyzny, s. 57–58, Kraków, Znak, 2005. ISBN 83-240-0544-7.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.