grzmieć

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *grьměti, from Proto-Indo-European *gʰrem- (“to thunder”)

Pronunciation
  • IPA(key): /ɡʐmʲɛt͡ɕ/

Verb

grzmieć impf (perfective zagrzmieć)

  1. (intransitive) to thunder, to roar

Conjugation
Conjugation of grzmieć impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive grzmieć
present tense 1st grzmię grzmimy
2nd grzmisz grzmicie
3rd grzmi grzmią
past tense 1st grzmiałem grzmiałam grzmieliśmy grzmiałyśmy
2nd grzmiałeś grzmiałaś grzmieliście grzmiałyście
3rd grzmiał grzmiała grzmiało grzmieli grzmiały
future tense 1st będę grzmiał1 będę grzmiała1 będziemy grzmieli1 będziemy grzmiały1
2nd będziesz grzmiał1 będziesz grzmiała1 będziecie grzmieli1 będziecie grzmiały1
3rd będzie grzmiał1 będzie grzmiała1 będzie grzmiało1 będą grzmieli1 będą grzmiały1
conditional 1st grzmiałbym grzmiałabym grzmielibyśmy grzmiałybyśmy
2nd grzmiałbyś grzmiałabyś grzmielibyście grzmiałybyście
3rd grzmiałby grzmiałaby grzmiałoby grzmieliby grzmiałyby
imperative 1st — grzmijmy
2nd grzmij grzmijcie
3rd niech grzmi niech grzmią
active adjectival participle grzmiący grzmiąca grzmiące grzmiący grzmiące
contemporary adverbial participle grzmiąc
impersonal past grzmiono
verbal noun grzmienie
1 or: będę grzmieć, będziesz grzmieć etc.

Derived terms
  • (verb) gromić
  • (noun) grom

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.