grzebać

Polish

Etymology

From Old Polish grześć, from Proto-Slavic *greti (stem *greb-).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɡʐɛ.bat͡ɕ/
  • Audio(file)

Verb

grzebać impf (perfective pogrzebać)

  1. (dated) to bury
  2. to fiddle

Conjugation
Conjugation of grzebać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive grzebać
present tense 1st grzebię grzebiemy
2nd grzebiesz grzebiecie
3rd grzebie grzebią
past tense 1st grzebałem grzebałam grzebaliśmy grzebałyśmy
2nd grzebałeś grzebałaś grzebaliście grzebałyście
3rd grzebał grzebała grzebało grzebali grzebały
future tense 1st będę grzebał1 będę grzebała1 będziemy grzebali1 będziemy grzebały1
2nd będziesz grzebał1 będziesz grzebała1 będziecie grzebali1 będziecie grzebały1
3rd będzie grzebał1 będzie grzebała1 będzie grzebało1 będą grzebali1 będą grzebały1
conditional 1st grzebałbym grzebałabym grzebalibyśmy grzebałybyśmy
2nd grzebałbyś grzebałabyś grzebalibyście grzebałybyście
3rd grzebałby grzebałaby grzebałoby grzebaliby grzebałyby
imperative 1st — grzebmy
2nd grzeb grzebcie
3rd niech grzebie niech grzebią
active adjectival participle grzebiący grzebiąca grzebiące grzebiący grzebiące
passive adjectival participle grzebany grzebana grzebane grzebani grzebane
contemporary adverbial participle grzebiąc
impersonal past grzebano
verbal noun grzebanie
1 or: będę grzebać, będziesz grzebać etc.

Synonyms
  • (to bury): chować
  • (to fiddle): dłubać, majstrować

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.