graphiarius

Latin

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ɡra.pʰiˈaː.ri.us/, [ɡra.pʰɪˈaː.ri.ʊs]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /ɡra.fiˈa.ri.us/, [ɡra.fiˈaː.ri.us]

Adjective

graphiārius (feminine graphiāria, neuter graphiārium); first/second declension

  1. style of writing (attributive)
  2. (Medieval Latin) secretary; writer [1]
    • 1550, Guillaume Bochetel, seigneur de Sassy, Actes de Rymer, XV, 231:
      Guillelmus [...] christianissimi regis consiliarius et status regni a secretis, ut etiam dicti ordinis S. Michaelis ab actis seu graphiarius.
      (please add an English translation of this quote)

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative graphiārius graphiāria graphiārium graphiāriī graphiāriae graphiāria
Genitive graphiāriī graphiāriae graphiāriī graphiāriōrum graphiāriārum graphiāriōrum
Dative graphiāriō graphiāriae graphiāriō graphiāriīs graphiāriīs graphiāriīs
Accusative graphiārium graphiāriam graphiārium graphiāriōs graphiāriās graphiāria
Ablative graphiāriō graphiāriā graphiāriō graphiāriīs graphiāriīs graphiāriīs
Vocative graphiārie graphiāria graphiārium graphiāriī graphiāriae graphiāria

Descendants

References

  1. Thode, Ernest (1992) German-English Genealogical Dictionary, →ISBN Burrill, Alexander (1850) A New Law Dictionary and Glossary, →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.