gniewać

Polish

Pronunciation

IPA(key): /ˈɡɲɛ.vat͡ɕ/

Verb

gniewać impf (perfective rozgniewać)

  1. (transitive) to anger

Conjugation
Conjugation of gniewać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive gniewać
present tense 1st gniewam gniewamy
2nd gniewasz gniewacie
3rd gniewa gniewają
past tense 1st gniewałem gniewałam gniewaliśmy gniewałyśmy
2nd gniewałeś gniewałaś gniewaliście gniewałyście
3rd gniewał gniewała gniewało gniewali gniewały
future tense 1st będę gniewał1 będę gniewała1 będziemy gniewali1 będziemy gniewały1
2nd będziesz gniewał1 będziesz gniewała1 będziecie gniewali1 będziecie gniewały1
3rd będzie gniewał1 będzie gniewała1 będzie gniewało1 będą gniewali1 będą gniewały1
conditional 1st gniewałbym gniewałabym gniewalibyśmy gniewałybyśmy
2nd gniewałbyś gniewałabyś gniewalibyście gniewałybyście
3rd gniewałby gniewałaby gniewałoby gniewaliby gniewałyby
imperative 1st — gniewajmy
2nd gniewaj gniewajcie
3rd niech gniewa niech gniewają
active adjectival participle gniewający gniewająca gniewające gniewający gniewające
passive adjectival participle gniewany gniewana gniewane gniewani gniewane
contemporary adverbial participle gniewając
impersonal past gniewano
verbal noun gniewanie
1 or: będę gniewać, będziesz gniewać etc.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.