gnać

See also: gnąc

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *gъnati (stem *žen-, whence the archaic present tense conjugation żonę, żeniesz...).

Pronunciation
  • IPA(key): /ɡnat͡ɕ/
  • Audio(file)

Verb

gnać impf

  1. (intransitive, literary) to speed, to scamper, to rush
  2. (transitive) to drive, to chase

Conjugation
Conjugation of gnać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive gnać
present tense 1st gnam gnamy
2nd gnasz gnacie
3rd gna gnają
past tense 1st gnałem gnałam gnaliśmy gnałyśmy
2nd gnałeś gnałaś gnaliście gnałyście
3rd gnał gnała gnało gnali gnały
future tense 1st będę gnał1 będę gnała1 będziemy gnali1 będziemy gnały1
2nd będziesz gnał1 będziesz gnała1 będziecie gnali1 będziecie gnały1
3rd będzie gnał1 będzie gnała1 będzie gnało1 będą gnali1 będą gnały1
conditional 1st gnałbym gnałabym gnalibyśmy gnałybyśmy
2nd gnałbyś gnałabyś gnalibyście gnałybyście
3rd gnałby gnałaby gnałoby gnaliby gnałyby
imperative 1st — gnajmy
2nd gnaj gnajcie
3rd niech gna niech gnają
active adjectival participle gnający gnająca gnające gnający gnające
passive adjectival participle gnany gnana gnane gnani gnane
contemporary adverbial participle gnając
impersonal past gnano
verbal noun gnanie
1 or: będę gnać, będziesz gnać etc.

Further reading
  • gnać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.