gnascens
Latin
Etymology
Present participle of gnāscor.
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | gnāscēns | gnāscēns | gnāscentēs | gnāscentia | |
Genitive | gnāscentis | gnāscentis | gnāscentium | gnāscentium | |
Dative | gnāscentī | gnāscentī | gnāscentibus | gnāscentibus | |
Accusative | gnāscentem | gnāscēns | gnāscentēs, gnāscentīs | gnāscentia | |
Ablative | gnāscente, gnāscentī1 | gnāscente, gnāscentī1 | gnāscentibus | gnāscentibus | |
Vocative | gnāscēns | gnāscēns | gnāscentēs | gnāscentia |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.