germanlingvano

germana (“German”) +‎ lingvo (“language”) +‎ -ano (“member”)

• IPA^(key): /ɡermanlinɡˈvano/
• Hyphenation: ger‧man‧ling‧va‧no
• Rhymes: -ano

germanlingvano (accusative singular germanlingvanon, plural germanlingvanoj, accusative plural germanlingvanojn)

1. one who uses the German language, germanophone
   • 1989, Wells, John C., Lingvistikaj aspektoj de Esperanto, 2nd edition, Universala Esperanto-Asocio, OL 22343021M:

     Se la denaska lingvo plene determinus la mondrigardon, ni trovus, ke franclingvano ne komprenas la diferencon inter virino kaj edzino; ni trovus, ke germanlingvano konfuzus mense inter viro kaj edzo, inter virino kaj edzino; dum la anglalingvano bone komprenas la diferencon.

     If one's native language fully determined one's worldview, we would find that a francophone doesn't understand the difference between woman and wife; we would find that a germanophone would mentally confuse man and husband, woman and wife; while the anglophone well understands the difference.

• germanparolanto