germanicus

Latin

Etymology

Germānus + -icus

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ɡerˈmaː.ni.kus/, [ɡɛrˈmaː.nɪ.kʊs]

Adjective

germānicus (feminine germānica, neuter germānicum); first/second declension

  1. Germanic
  2. (New Latin) German

Declension

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative germānicus germānica germānicum germānicī germānicae germānica
Genitive germānicī germānicae germānicī germānicōrum germānicārum germānicōrum
Dative germānicō germānicō germānicīs
Accusative germānicum germānicam germānicum germānicōs germānicās germānica
Ablative germānicō germānicā germānicō germānicīs
Vocative germānice germānica germānicum germānicī germānicae germānica

Synonyms

Derived terms

Descendants

References

  • germanicus in Samuel Ball Platner (1929), Thomas Ashby, editor, A Topographical Dictionary of Ancient Rome, London: Oxford University Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.