gelincik

Turkish
gelincik (1)
gelincik (2)

Pronunciation
  • IPA(key): /ɟe.ˈlin.dʒik/

Noun

gelincik (definite accusative gelinciği, plural gelincikler)

  1. weasel
  2. poppy

Declension
Inflection
Nominative gelincik
Definite accusative gelinciği
Singular Plural
Nominative gelincik gelincikler
Definite accusative gelinciği gelincikleri
Dative gelinciğe gelinciklere
Locative gelincikte gelinciklerde
Ablative gelincikten gelinciklerden
Genitive gelinciğin gelinciklerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular gelinciğim gelinciklerim
2nd singular gelinciğin gelinciklerin
3rd singular gelinciği gelincikleri
1st plural gelinciğimiz gelinciklerimiz
2nd plural gelinciğiniz gelincikleriniz
3rd plural gelincikleri gelincikleri
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.