galiba

Hungarian

Etymology

Of unknown origin.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈɡɒlibɒ]
  • Hyphenation: ga‧li‧ba

Noun

galiba (plural galibák)

  1. (colloquial) mix-up, trouble, fuss
    Synonyms: baj, bonyodalom, kellemetlenség, nehézség

Declension

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative galiba galibák
accusative galibát galibákat
dative galibának galibáknak
instrumental galibával galibákkal
causal-final galibáért galibákért
translative galibává galibákká
terminative galibáig galibákig
essive-formal galibaként galibákként
essive-modal
inessive galibában galibákban
superessive galibán galibákon
adessive galibánál galibáknál
illative galibába galibákba
sublative galibára galibákra
allative galibához galibákhoz
elative galibából galibákból
delative galibáról galibákról
ablative galibától galibáktól
Possessive forms of galiba
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. galibám galibáim
2nd person sing. galibád galibáid
3rd person sing. galibája galibái
1st person plural galibánk galibáink
2nd person plural galibátok galibáitok
3rd person plural galibájuk galibáik

References

  1. Zaicz, Gábor. Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (’Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.