fırça

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish فرچه‎ (fyrča), فورچه‎ (furča), from Greek βούρτσα (voúrtsa).

Noun

fırça (definite accusative fırçayı, plural fırçalar)

  1. brush

Declension
Inflection
Nominative fırça
Definite accusative fırçayı
Singular Plural
Nominative fırça fırçalar
Definite accusative fırçayı fırçaları
Dative fırçaya fırçalara
Locative fırçada fırçalarda
Ablative fırçadan fırçalardan
Genitive fırçanın fırçaların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular fırçam fırçalarım
2nd singular fırçan fırçaların
3rd singular fırçası fırçaları
1st plural fırçamız fırçalarımız
2nd plural fırçanız fırçalarınız
3rd plural fırçaları fırçaları

References
  • Eren, Hasan (1999), “fırça”, in Türk Dilinin Etimolojik Sözlüğü [Etymological Dictionary of the Turkish Language] (in Turkish), 2nd edition, Ankara: Bizim Büro Basım Evi, page 144b
  • Nişanyan, Sevan (2015-08-07), “fırça”, in Nişanyan Sözlük, retrieved 2016-07-07
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.