fulaing

Irish

Etymology

From Old Irish fo·loing.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈfˠʊlˠən̠ʲ/

Verb

fulaing (present analytic fulaingíonn, future analytic fulaingeoidh, verbal noun fulaingt, past participle fulaingthe) (transitive, intransitive)

  1. (transitive, intransitive) bear (put up with), endure, suffer, tolerate
  2. (transitive, literary) support
    1. sustain
    2. maintain, provide for

Conjugation
Second Conjugation
singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative present fulaingím fulaingíonn tú;
fulaingír†		 fulaingíonn sé, sí fulaingímid;
fulaingíonn muid		 fulaingíonn sibh fulaingíonn siad;
fulaingíd†		 a fhulaingíonn; a fhulaingíos /
a bhfulaingíonn*; a bhfulaingíos*		 fulaingítear
past d'fhulaing mé; d'fhulaingíos /
fhulaing mé‡; fhulaingíos‡		 d'fhulaing tú; d'fhulaingís /
fhulaing tú‡; fhulaingís‡		 d'fhulaing sé, sí /
fhulaing sé, sí‡		 d'fhulaingíomar; d'fhulaing muid /
fhulaingíomar‡; fhulaing muid‡		 d'fhulaing sibh; d'fhulaingíobhair /
fhulaing sibh‡; fhulaingíobhair‡		 d'fhulaing siad; d'fhulaingíodar /
fhulaing siad‡; fhulaingíodar‡		 a d'fhulaing /
ar fhulaing*		 fulaingíodh
past habitual d'fhulaingínn /
fhulaingínn‡; bhfulaingínn‡‡		 d'fhulaingíteá /
fhulaingíteá‡; bhfulaingíteᇇ		 d'fhulaingíodh sé, sí /
fhulaingíodh sé, sí‡; bhfulaingíodh sé, s퇇		 d'fhulaingímis; d'fhulaingíodh muid /
fhulaingímis‡; fhulaingíodh muid‡; bhfulaingímis‡‡; bhfulaingíodh muid‡‡		 d'fhulaingíodh sibh /
fhulaingíodh sibh‡; bhfulaingíodh sibh‡‡		 d'fhulaingídís; d'fhulaingíodh siad /
fhulaingídís; fhulaingíodh siad‡; bhfulaingídís‡‡; bhfulaingíodh siad‡‡		 a d'fhulaingíodh /
a bhfulaingíodh*		 d'fhulaingítí /
fhulaingítí‡; bhfulaingít퇇
future fulaingeoidh mé;
fulaingeod;
fulaingeochaidh mé†		 fulaingeoidh tú;
fulaingeoir†;
fulaingeochaidh tú†		 fulaingeoidh sé, sí;
fulaingeochaidh sé, sí†		 fulaingeoimid;
fulaingeoidh muid;
fulaingeochaimid†;
fulaingeochaidh muid†		 fulaingeoidh sibh;
fulaingeochaidh sibh†		 fulaingeoidh siad;
fulaingeoid†;
fulaingeochaidh siad†		 a fhulaingeoidh; a fhulaingeos; a fhulaingeochaidh†; a fhulaingeochas† /
a bhfulaingeoidh*; a bhfulaingeos*; a bhfulaingeochaidh*†; a bhfulaingeochas*†		 fulaingeofar; fulaingeochar†
conditional d'fhulaingeoinn; d'fhulaingeochainn† / fhulaingeoinn‡; fhulaingeochainn†‡; bhfulaingeoinn‡‡; bhfulaingeochainn†‡‡ d'fhulaingeofá; d'fhulaingeochthᆠ/ fhulaingeofá‡; fhulaingeochthᆇ; bhfulaingeofᇇ; bhfulaingeochthᆇ‡ d'fhulaingeodh sé, sí; d'fhulaingeochadh sé, s토/ fhulaingeodh sé, sí‡; fhulaingeochadh sé, s톇; bhfulaingeodh sé, s퇇; bhfulaingeochadh sé, s톇‡ d'fhulaingeoimis; d'fhulaingeodh muid; d'fhulaingeochaimis†; d'fhulaingeochadh muid† / fhulaingeoimis‡; fhulaingeodh muid‡; fhulaingeochaimis†‡; fhulaingeochadh muid†‡; bhfulaingeoimis‡‡; bhfulaingeodh muid‡‡; bhfulaingeochaimis†‡‡; bhfulaingeochadh muid†‡‡ d'fhulaingeodh sibh; d'fhulaingeochadh sibh† / fhulaingeodh sibh‡; fhulaingeochadh sibh†‡; bhfulaingeodh sibh‡‡; bhfulaingeochadh sibh†‡‡ d'fhulaingeoidís; d'fhulaingeodh siad; d'fhulaingeochadh siad† / fhulaingeoidís‡; fhulaingeodh siad‡; fhulaingeochadh siad†‡; bhfulaingeoidís‡‡; bhfulaingeodh siad‡‡; bhfulaingeochadh siad†‡‡ a d'fhulaingeodh; a d'fhulaingeochadh† /
a bhfulaingeodh*; a bhfulaingeochadh*†		 d'fhulaingeofaí; d'fhulaingeochtha토/ fhulaingeofaí‡; fhulaingeochtha톇; bhfulaingeofa퇇; bhfulaingeochtha톇‡
subjunctive present go bhfulaingí mé;
go bhfulaingíod†		 go bhfulaingí tú;
go bhfulaingír†		 go bhfulaingí sé, sí go bhfulaingímid;
go bhfulaingí muid		 go bhfulaingí sibh go bhfulaingí siad;
go bhfulaingíd†		 — go bhfulaingítear
past dá bhfulaingínn dá bhfulaingíteá dá bhfulaingíodh sé, sí dá bhfulaingímis;
dá bhfulaingíodh muid		 dá bhfulaingíodh sibh dá bhfulaingídís;
dá bhfulaingíodh siad		 — dá bhfulaingítí
imperative fulaingím fulaing fulaingíodh sé, sí fulaingímis fulaingígí;
fulaingídh†		 fulaingídís — fulaingítear
verbal noun fulaingt
past participle fulaingthe

* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡ Dependent form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms
  • fulangach (“suffering; enduring, patient, passive; tolerant, forbearing”, adjective)
  • fulangacht f (“capacity for suffering; passiveness, toleration”)
  • fulangaí m (“sufferer, long-suffering person; prop, support”)

Noun

fulaing f (genitive singular fulaingthe)

  1. Alternative form of fulaingt (“(capacity for) suffering; endurance, tolerance, forbearance; support, prop”)

Mutation
Irish mutation
Radical Lenition Eclipsis
fulaing fhulaing bhfulaing
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References
  • “fulaingim” in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, Irish Texts Society, 2nd ed., 1927, by Patrick S. Dinneen.

Further reading

Old Irish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈfuliŋʲɡʲ/

Noun

fulaing

  1. genitive singular of fulang
  2. nominative plural of fulang

Verb

·fulaing

  1. third-person singular present indicative prototonic of fo·loing

Mutation
Old Irish mutation
RadicalLenitionNasalization
(·)fulaing (·)ḟulaing (·)fulaing
pronounced with /-v(ʲ)-/
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every
possible mutated form of every word actually occurs.

Scottish Gaelic

Verb

fulaing

  1. Alternative form of fuiling
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.