fissus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of findō. Corresponds to Proto-Indo-European *bʰidtós.

Pronunciation

(Classical) IPA(key): /ˈfis.sus/, [ˈfɪs.sʊs]

Participle

fissus m (feminine fissa, neuter fissum); first/second declension

  1. cloven

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative fissus fissa fissum fissī fissae fissa
Genitive fissī fissae fissī fissōrum fissārum fissōrum
Dative fissō fissae fissō fissīs fissīs fissīs
Accusative fissum fissam fissum fissōs fissās fissa
Ablative fissō fissā fissō fissīs fissīs fissīs
Vocative fisse fissa fissum fissī fissae fissa

Derived terms

Descendants

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.