finiittiverbi
Finnish
Etymology
finiittinen + verbi
Declension
Inflection of finiittiverbi (Kotus type 5/risti, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | finiittiverbi | finiittiverbit | |
genitive | finiittiverbin | finiittiverbien | |
partitive | finiittiverbiä | finiittiverbejä | |
illative | finiittiverbiin | finiittiverbeihin | |
singular | plural | ||
nominative | finiittiverbi | finiittiverbit | |
accusative | nom. | finiittiverbi | finiittiverbit |
gen. | finiittiverbin | ||
genitive | finiittiverbin | finiittiverbien | |
partitive | finiittiverbiä | finiittiverbejä | |
inessive | finiittiverbissä | finiittiverbeissä | |
elative | finiittiverbistä | finiittiverbeistä | |
illative | finiittiverbiin | finiittiverbeihin | |
adessive | finiittiverbillä | finiittiverbeillä | |
ablative | finiittiverbiltä | finiittiverbeiltä | |
allative | finiittiverbille | finiittiverbeille | |
essive | finiittiverbinä | finiittiverbeinä | |
translative | finiittiverbiksi | finiittiverbeiksi | |
instructive | — | finiittiverbein | |
abessive | finiittiverbittä | finiittiverbeittä | |
comitative | — | finiittiverbeineen |
Synonyms
Antonyms
- infiniittiverbi
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.