finaĵvorto

Esperanto

Etymology

From finaĵo +‎ vorto.

Pronunciation
  • IPA(key): /finaʒˈvorto/
  • Hyphenation: fi‧naĵ‧vor‧to
  • Rhymes: -orto

Noun

finaĵvorto (accusative singular finaĵvorton, plural finaĵvortoj, accusative plural finaĵvortojn)

  1. (Esperanto grammar) a word that needs an ending (finaĵo). There are four types: O-vorto, A-vorto, E-vorto, and verbs
    Antonym: vorteto
  • A-vorto
  • E-vorto
  • O-vorto
  • verbo
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.