figh

Irish

Etymology

From Old Irish figid, from Proto-Celtic *wegyeti (“to weave, compose”), from Proto-Indo-European *weg- (“to spin, weave”).

Verb

figh (present analytic fíonn, future analytic fífidh, verbal noun fí, past participle fite)

weave
(of a story) put together, contrive, compose

Conjugation

First Conjugation (C)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	fím	fíonn tú; fír^†	fíonn sé, sí	fímid	fíonn sibh	fíonn siad; fíd^†	a fhíonn; a fhíos / a bhfíonn; a bhfíos	fitear
	past	d'fhigh mé; d'fhíos / fhigh mé‡; fhíos‡	d'fhigh tú; d'fhís / fhigh tú‡; fhís‡	d'fhigh sé, sí / fhigh sé, sí‡	d'fhíomar; d'fhigh muid / fhíomar‡; fhigh muid‡	d'fhigh sibh; d'fhíobhair / fhigh sibh‡; fhíobhair‡	d'fhigh siad; d'fhíodar / fhigh siad‡; fhíodar‡	a d'fhigh / ar fhigh*	fíodh
	past habitual	d'fhínn / fhínn‡	d'fhiteá / fhiteá‡	d'fhíodh sé, sí / fhíodh sé, sí‡	d'fhimis; d'fhíodh muid / fhimis; fhíodh muid‡	d'fhíodh sibh / fhíodh sibh‡	d'fhidís; d'fhíodh siad / fhidís; fhíodh siad‡	a d'fhíodh / ar fhíodh*	d'fhití / fhití‡
	future	fífidh mé; fífead	fífidh tú; fífir^†	fífidh sé, sí	fífimid; fífidh muid	fífidh sibh	fífidh siad; fífid^†	a fhífidh; a fhífeas / a bhfífidh; a bhfífeas	fífear
conditional		d'fhífinn / fhífinn‡; bhfífinn‡‡	d'fhífeá / fhífeá‡; bhfífeá‡‡	d'fhífeadh sé, sí / fhífeadh sé, sí‡; bhfífeadh sé, sí‡‡	d'fhífimis; d'fhífeadh muid / fhífimis‡; fhífeadh muid‡; bhfífimis‡‡; bhfífeadh muid‡‡	d'fhífeadh sibh / fhífeadh sibh‡; bhfífeadh sibh‡‡	d'fhífidís; d'fhífeadh siad / fhífidís‡; fhífeadh siad‡; bhfífidís‡‡; bhfífeadh siad‡‡	a d'fhífeadh / ar fhífeadh*	d'fhífí / fhífí‡; bhfífí‡‡
subjunctive	present	go bhfí mé; go bhfíod^†	go bhfí tú; go bhfír^†	go bhfí sé, sí	go bhfímid; go bhfí muid	go bhfí sibh	go bhfí siad; go bhfíd^†	—	go bhfitear
subjunctive	past	dá bhfínn	dá bhfiteá	dá bhfíodh sé, sí	dá bhfimis; dá bhfíodh muid	dá bhfíodh sibh	dá bhfidís; dá bhfíodh siad	—	dá bhfití
imperative		fím	figh	fíodh sé, sí	fímis	fígí; fídh^†	fídís	—	fitear
verbal noun		fí
past participle		fite

* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡Dependent form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms

fíodóir (“weaver; spider”)

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
figh	fhigh	bhfigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Scottish Gaelic

Etymology

From Old Irish figid.

Verb

figh (past dh'fhigh, future fighidh, verbal noun fighe or figheadh, past participle fighte)

weave
knit

Derived terms

eadar-fhigh (“interweave”, verb)
figheadair (“weaver, knitter; spider”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.