fictilis

Latin

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ˈfik.ti.lis/, [ˈfɪk.tɪ.lɪs]

Adjective

fictilis (neuter fictile); third declension

  1. clay (attributive)
  2. earthenware (attributive)

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative fictilis fictile fictilēs fictilia
Genitive fictilis fictilis fictilium fictilium
Dative fictilī fictilī fictilibus fictilibus
Accusative fictilem fictile fictilēs, fictilīs fictilia
Ablative fictilī fictilī fictilibus fictilibus
Vocative fictilis fictile fictilēs fictilia

References

  • fictilis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • fictilis in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • fictilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.