fatus

Latin

Etymology

Perfect active participle of for (speak, say).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ˈfaː.tus/, [ˈfaː.tʊs]

Participle

fātus m (feminine fāta, neuter fātum); first/second declension

  1. having spoken, having said

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative fātus fāta fātum fātī fātae fāta
Genitive fātī fātae fātī fātōrum fātārum fātōrum
Dative fātō fātae fātō fātīs fātīs fātīs
Accusative fātum fātam fātum fātōs fātās fāta
Ablative fātō fātā fātō fātīs fātīs fātīs
Vocative fāte fāta fātum fātī fātae fāta

Noun

fātus m (genitive fātūs); fourth declension

  1. word, saying
  2. oracle, prophecy
  3. fate

Inflection

Fourth declension.

Case Singular Plural
Nominative fātus fātūs
Genitive fātūs fātuum
Dative fātuī fātibus
Accusative fātum fātūs
Ablative fātū fātibus
Vocative fātus fātūs

See also

References


Volapük

Noun

fatus

  1. predicative plural of fat
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.